ربودن صد سال پیش جاکومو ماتئوتی، نماینده سوسیالیست، و به دنبال آن قتل وحشیانه و وحشیانه وی، حمله ای به پارلمان و آزادی تمام ایتالیایی ها بود و نقطه عطفی در تاریخ ملی بود. خشونتی که بلافاصله پس از حملات علیه کارگران سازمان یافته در اتحادیه ها و تعاونی ها، علیه نهادها، مشخصه اقدامات جنبش فاشیستی بود. سلطنت». رئیس جمهور جمهوری، سرجیو ماتارلا، در بیانیه ای به مناسبت صدمین سالگرد درگذشت جاکومو ماتئوتی بر این موضوع تاکید کرد.
جشن 30 اردیبهشت در دوربین – ویدئو
«جاکومو ماتئوتی، دبیر حزب سوسیالیست متحد، متعهد به رستگاری فقیرترین طبقات، به گروهی تعلق داشت که می دانستند چگونه آزادی های دولت لیبرال باید به حقوق مؤثر برای همه ایتالیایی ها تبدیل شود. ضد فاشیسم – پرزیدنت ماتارلا در اعلامیه اضافه می کند – بر این دیدگاه استوار است، مخالفت با خشونت اعمال شده علیه کارگران توسط اقدامات جدایی، تجلی تعهدی که بعداً در مبارزه برای آزادی و در انتخابات جمهوری ایتالیا بازتاب پیدا کرد. مردم آشکارا نابودی تدریجی آزادی‌های تضمین شده توسط فاشیسم توسط قانون آلبرتین را دیدند و آثار و تأثیرات آن را محکوم کردند، تا اینکه چنین شجاعتی که آخرین محکومیت دراماتیک را از روی نیمکت‌های مونتسیتوریو به تصویر کشید، راه خود را در میان ایتالیایی‌ها باز کرد. طبقات حاکم سرود آزادی و گواهی سیاسی اعتبار ابدی و همچنین عمل وفاداری به پارلمان است. مجلسی که قلب هر دموکراسی زنده ای را نمایندگی می کند و رژیم تا سرکوبش تحقیر می کند. جمهوری – در پایان رئیس دولت – به یاد جاکومو ماتئوتی، مدافع طبقات زیردستان و شهید دموکراسی تعظیم می کند.
تکثیر محفوظ است © Copyright ANSA