گرانش بدون جرم، نظریه فراتر از فضای ماده تاریک و نجوم

گرانش حتی در غیاب جرم نیز می تواند وجود داشته باشد و بنابراین جهان را می توان توضیح داد بدون لزوماً باید به آن متوسل شد ماده تاریک: و فرضیه از اخترفیزیک ریچارد لیو از دانشگاه آلاباما در هانتسویل، که در مطالعه منتشر شده در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society ارائه شده است.

ماده تاریک شکلی فرضی از ماده است که برای توجیه طراحی شده است اثرات گرانشی که در غیر این صورت قابل توضیح نیست نسبیت عام. برای تقریبا یک قرن این توده “نامرئی” یک راز است.

“در حال حاضر هیچ مدرک مستقیمی از وجود آن وجود ندارد: اگرچه سطح بالایی از پالایش در آزمایش هایی مانند DarkSide انجام شده در آزمایشگاه های ملی Gran Sasso به دست آمده است، هنوز هیچ ذره جدیدی شناسایی نشده است سالواتوره کاپوسیلو، فیزیکدان از دانشگاه فدریکو دوم ناپل، می‌گوید: «این وضعیت می‌تواند ماده تاریک را توضیح دهد. تئوری های زیادی مطرح می شود که تلاش می کند با فراتر رفتن از مفهوم ماده تاریک، پدیدارشناسی را که در جهان مشاهده می کنیم، توضیح دهد.

نظریه جدید ریچارد لیو نیز در این روحیه می گنجد. او می‌گوید: «الهام من از جستجوی راه‌حلی جایگزین برای معادلات میدان گرانشی نسبیت عام (نسخه ساده‌شده‌ای که برای کهکشان‌ها و خوشه‌های کهکشانی به‌عنوان معادله پواسون شناخته می‌شود) به دست آمد که یک گرانش متناهی به دست می‌دهد. نیرو در غیاب روی میز قابل کشف».

این محقق ادعا می کند که گرانش “اضافی” مورد نیاز برای نگه داشتن یک کهکشان یا خوشه در کنار هم ممکن است نه به دلیل ماده تاریک، بلکه به دلیل سری های متحدالمرکز از پوسته های ماده غلیظ که در فضا کشف خواهند شد، حتی اگر هنوز نتوانیم آنها را ببینیم.

این ساختارها ممکن است بوجود آمده باشند در جهان اولیه در طی یک انتقال فاز، یعنی یک فرآیند فیزیکی که وضعیت کلی ماده در جهان را تغییر می‌دهد. لیو ادعا می‌کند: «پوسته‌های کاغذ من از یک لایه داخلی نازک که دارای اثر جرمی مثبت و از طریق یک لایه بیرونی نازک که دارای اثر جرمی “منفی” است. جرم کل دقیقاً صفر است، اما وقتی ستاره ای در بالای آن پوسته قرار می گیرد، نیروی گرانشی زیادی را تجربه می کند که آن را به سمت مرکز پوسته می کشد.

این اثر گرانشی، که انحنای فضازمان را تعیین می‌کند، می‌تواند انحراف نور را که معمولاً به حضور ماده تاریک نسبت داده می‌شود، توضیح دهد. “علاوه بر این، ایده پوسته های متحدالمرکز می تواند این واقعیت را توجیه کند که سرعت چرخش کهکشان ها ثابت می ماند و با حرکت از مرکز به پیرامون کاهش نمی یابد. به طور کلی، به نظر می رسد مدل ارائه شده توسط لیو به خوبی از نظر پدیدارشناسی پشتیبانی می شود. از نظر، اما وجود این پوسته ها – نتیجه گیری کاپوسیلو – هنوز ثابت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ