جورجیو ناپولیتانو، رئیس جمهور جمهوری، در اولین دوره دوسالانه دموکراسی در تورین، در سخنرانی خود در تورین، نگاه خود را به ساختن دموکراسی جمهوری خواه معطوف کرد، با دستیابی به اصولی که کشور ما را از آن زمان به بعد قرار داده است. در ردپای اندیشه لیبرال دمکراتیک غربی. پس از «محدودیت» اجباری رژیم فاشیستی، «نفس آزادی» نیز پیچید.، با قانون اساسی به عنوان چارچوب و تضمین حقوق شهروندی. نفس آزادی بیش از هر چیز به عنوان چشم پوشی از هر گونه الزام انطباق اجتماعی و سیاسی، به عنوان حق مخالفت.» این را رئیس جمهور سرجیو ماتارلا در مراسم افتتاحیه پنجاهمین دوره هفته اجتماعی کاتولیک ها در ایتالیا گفت. در تریست رخ می دهد.
“عمل دموکراسی آن را زنده می کند، بتن، شفاف، قادر به شامل. وقتی از دموکراسی صحبت می کنیم، دلایل صحبت از نفس آزادی چیست؟ ماتارلا گفت: این یک دموکراسی بدون حمایت از حقوق اساسی آزادی نیست که به حاکمیت قانون و خود دموکراسی معنا می بخشد.
«دموکراسی در واقع هر روز در زندگی مردم و در احترام متقابل به روابط اجتماعی، در شرایط متغیر تاریخی اتفاق می‌افتد، بدون اینکه منجر به نگرش‌های مطیع در مورد کیفیت آن شود. آیا می توان فکر کرد که او راضی است که دموکراسی ناقص است؟ آیا می توانیم به دموکراسی «کم شدت» بسنده کنیم؟ آیا دموکراسی بدون اجرای مداوم نقش رأی دهندگان می تواند وجود داشته باشد؟ برای پایان دادن به فرار، فرار و امتناع شهروندان در انتخابات گذشته» اینها سوالاتی است که رئیس دولت مطرح کرده است.
“لازم است تلاش های مشخصی انجام شود تا اطمینان حاصل شود که هر شهروند قادر به مشارکت کامل در زندگی جمهوری است. حقوق از طریق اعمال دموکراتیک محقق می شود. اگر این امر کاهش یابد، ضمانت اعتبار مؤثر آنها کاهش می یابد. دموکراسی های ناقص آزادی ها را تضعیف می کنند: جایی که مشارکت متوسطی وجود دارد. یا در مواردی که اصل “یک نفر، یک رای” با وسایلی که نمایندگی و اراده رای دهندگان را تغییر می دهد، مخدوش می شود. ماتارلا افزود، اگر فرض شود که آزادی‌ها دموکراسی‌های تضعیف‌شده‌ای هستند که با ویژگی‌های غیرلیبرال تضعیف شده‌اند، آسیب‌پذیرتر می‌شوند.
“بدون محدودیت به نام بدهی ملی”. وقتی بابیو هشدار می‌دهد که نمی‌توانیم به ساده‌سازی سیستم یا محدود کردن حقوق «به نام وظیفه حکومت‌داری» متوسل شویم، به ما کمک می‌کند. دموکراسی «اکثریت» بنا به تعریف، به دلیل سردرگمی بین ابزارهای دولتی و حمایت از دولت مؤثر حقوق و آزادی‌ها، تناقضی غیر قابل درمان است.»
«نه به مطلق گرایی دولتی، آگاهی از مرزها». توساتو این فرض روسو را به چالش کشید که اراده عمومی هیچ گونه محدودیتی در قوانین نمی‌یابد، زیرا اراده عمومی می‌تواند هر هنجار یا قاعده‌ای را تغییر دهد. او این کار را با عبارات بسیار واضح انجام داد: «همه ما تا به حال می دانیم که اراده عمومی مفروض در واقع چیزی جز خواست اکثریت نیست و اراده اکثریت که تصور می شود نشان دهنده اراده کل مردم است، ممکن است همانطور که اغلب نشان داده شده است، ناعادلانه تر و ظالم تر از اراده یک شاهزاده باشد. بنابراین، نه قاطعانه به مطلق گرایی دولتی، به قدرت بدون محدودیت، بالقوه مخدوش شده است. آگاهی از محدودیت ها عاملی ضروری برای یک وفادار و ضروری است. سرزندگی دموکراتیک».
دموکراسی یعنی نقض نکردن حقوق اقلیت ها». «دموکراسی به قواعد عملش محدود نمی شود، بدون اینکه به نیاز به تعریف و احترام به «قوانین بازی» لطمه بزند. زیرا – همانطور که نوربرتو بوبیو یادآوری می کند – حداقل شرایط دموکراسی خواستار است: جهانی بودن و برابری حق رای، آزادی آن، پیشنهادهای جایگزین، نقش غیرقابل حل مجامع انتخابی و آخرین اما نه کم اهمیت، محدودیت در تصمیمات اکثریت. ماتارلا تاکید کرد: به این معنا که نمی توانند حقوق اقلیت ها را زیر پا بگذارند و به نوبه خود از اکثریت شدن آنها جلوگیری کنند.
اعمال دموکراسی یک امر رویه ای نیست. «همانطور که دیدیم، اعمال دموکراسی را نمی‌توان به یک جنبه رویه‌ای ساده تقلیل داد، و حتی با بیان ضروری حق رای در پای صندوق‌های رأی در طول انتخابات کامل نمی‌شود. این امر مستلزم تلاش برای توسعه چشم‌اندازی از خیر عمومی است که در آن آزادی‌های فردی و گشایش اجتماعی، خیر آزادی و خیر بشریت به طرز ماهرانه‌ای در هم تنیده می‌شوند – زیرا اینها از یکدیگر جدایی‌ناپذیر هستند و این موضوع به حوزه‌های دولتی نیز محدود نمی‌شود رئیس جمهور تاکید کرد.
بگذارید همه در حیات نهادها شرکت کنند. دون لورنزو میلانی از ما خواست که «کلمه را بدهیم» زیرا «تنها زبان برابر است». برای داشتن سواد در جامعه. جمهوری راه درازی را پیموده است، اما وظیفه حصول اطمینان از مشارکت همه در زندگی جامعه و نهادهای آن هرگز تمام نشده است. از هر نسلی، هر دوره ای انتظار می رود که “سواد” را آزمایش کند، تحقق زندگی دموکراسی امروز، پیچیده تر از همیشه، در جامعه تکنولوژیک مدرن.
“مبارزه با بی سوادان دموکراسی”. «مبارزه برای نداشتن «بی‌سوادان دموکراسی» یک هدف مهم و شریف است که به همه ما مربوط می‌شود. نه فقط کسانی که مسئولیت دارند یا اعمال اختیار می کنند. طبق تعریف، دموکراسی یک تمرین از پایین به بالا مربوط به زندگی اجتماعی است، زیرا دموکراسی با هم پیش می رود.
تکثیر محفوظ است © Copyright ANSA