زمین به دورترین نقطه در مدار خود از خورشید، به اصطلاح آفلیون، رسیده است: دقیقاً در ساعت 07:00 به وقت ایتالیا، بیش از 152 میلیون کیلومتر فاصله داشت، در مقابل میانگین حدود 150 میلیون کیلومتر.
جیانلوکا ماسی، اخترفیزیکدان و مدیر علمی تلسکوپ مجازی تأکید می کند: «این واقعیت که درست زمانی که زمین در دورترین نقطه از ستاره خود قرار دارد تابستان است، به طور چشمگیری نشان می دهد که فصول به این فاصله بستگی ندارند، همانطور که هنوز خیلی ها باور می کنند.» پروژه . «بیشتر به این واقعیت بستگی دارد که محور زمین بر صفحه ای که مدار آن را میزبانی می کند عمود نباشد. ماسی می‌گوید، تاریخ در زمستان تکرار می‌شود، زمانی که در ابتدای ژانویه خود را در حداقل فاصله می‌بینیم.
تاریخی که سیاره ما در آن aphelion است بسیار متغیر است: برای مثال سال گذشته در 6 ژوئیه سقوط کرد، در حالی که در سال 2022 در 4 جولای سقوط کرد. این عمدتا به دلیل حضور ماه است. در واقع، نه تنها زمین به دور خورشید می چرخد، بلکه منظومه زمین-ماه که مرکز ثقل آن از مرکز سیاره جابه جا شده است.
هنگامی که ماه کامل است و بنابراین در سمت مخالف زمین از خورشید قرار دارد، سیاره ما تقریباً به 4700 کیلومتر نزدیک می شود. برعکس، زمانی که ماه بین خورشید و زمین قرار دارد (در فاز ماه جدید)، دومی کمی دورتر است. بنابراین، ماهواره ما بسته به موقعیت خود، فاصله سیاره ما و ستاره ما را چندین هزار کیلومتر تحت تأثیر قرار می دهد که منجر به تاخیر یا حرکت رو به جلو آفلیون ها و حضیض ها (نقاط حداقل فاصله) می شود.
تکثیر محفوظ است © Copyright ANSA