حوا با نفس بند آمده برای فرانسه، با طنین آخرین درگیری هایی که قبل از سکوت انتخاباتی رخ داد. مارین لوپن که طبق آخرین نظرسنجیها از اکثریت مطلق مطلوب فاصله دارد، همچنان نیروی پیشرو در کشور خواهد بود و پس از آن دو بلوک دیگر – چپها و مکرونیها قرار دارند. از اردوگاه او آخرین پژواک مبارزات انتخاباتی می آید که دیروز قبل از سکوت سنتی در آستانه رای گیری به پایان رسید. او به حمله به اوکراین بازگشت و یادآوری کرد که با اردن باردلا، روابط با کییف تغییر خواهد کرد و بویژه، کیف از استفاده از تسلیحات ارائه شده توسط فرانسه برای حمله به خاک روسیه جلوگیری خواهد کرد. همچنین تبادلات شدیدی بین راست افراطی و اکثریت چپ وجود داشت که یکی از روزنامه های منتشر شده توسط وینسنت بولور را به انتشار اخبار جعلی درست قبل از سکوت در تلاش برای جلوگیری از تکذیب متهم کردند.
برای خروج از بن بست حاصل از نتایج انتخابات و سه بلوک مخالف، ما از قبل به یک ائتلاف گسترده فکر می کنیم، که شاید توسط شخصیتی بالاتر از جنگ رهبری می شود و از جمهوری ها تا کمونیست ها گسترش می یابد. و یک «بلوک ضد» با افراطیون لوپن و ژان لوک ملانشون که نماینده اپوزیسیون هستند.
امانوئل مکرون در قلب این وضعیت بیسابقه در فرانسه با تصمیم خود برای انحلال پارلمان پس از شکست در انتخابات اروپا، هماکنون در حال کار است. برنامه او، که موفقیت آن باید نشان داده شود، تبدیل خود از رئیس اکثریت در موازنه قوا به یک ائتلاف بزرگ از میانهروها از همه گرایشها است که «حکومت اتحادیه ملی» را حفظ کند.
پس از چند روز ظرافت های کم و بیش آشکار، موضع باردلا به حالت امتناع از تصدی پست نخست وزیری بازگشت، مگر اینکه اکثریت مطلق را در اختیار داشته باشد. زمانی که نظرسنجیها مطلوبتر بود، نامزد نخستوزیری RN با حمایت لوپن در معرض خطر قرار گرفتن 20 تا 30 نماینده کمتر بود. او رای نمایندگان «سازگار» جمهوریها، میانهروها را جلب میکرد. با افزایش شکاف بین کرسی هایی که توسط نظرسنجی ها به Rn اعطا شد (175-205 کرسی از 289 کرسی مورد نیاز برای اکثریت مطلق)، لوپن و باردلا بازگشتند تا به نقش نخست وزیری که «دستیار» می شود، «نه» بگویند. رئیس جمهور”.
بنابراین، به نظر می رسد که جست و جوی راه حلی برای این بن بست دغدغه اصلی همه احزاب فرانسوی از روز دوشنبه باشد، به استثنای RN و La France Insoumise. علاوه بر این، چون دو احتمال دیگر – انحلال جدید و استعفای ماکرون – منتفی است: اولی به موجب اصل 12 قانون اساسی که بر اساس آن مجلس شورای ملی نمی تواند قبل از یک سال دوباره منحل شود. دومین مورد توسط رئیسجمهور مستقر، که به فرانسویها قول داد تا پایان دوره ریاستجمهوری خود در ماه مه 2027 در کاخ الیزه در سمت خود باقی بماند.
آنها گفتند که آخرین آتش توسط لوپن روشن شده است، که جنجال پیرامون عنوان رئیس جمهور جمهوری را “رئیس نیروهای مسلح” به یاد می آورد، عنوانی که – طبق آنچه خود او در 26 ژوئن گذشته در آستانه گفت: از درجه اول – در صورت زندگی مشترک “افتخاری” می شود. نخست وزیر حرف آخر را می زند. بنابراین، او در آن زمان گفت: “اگر ماکرون می خواست به اوکراین نیرو بفرستد، اگر باردلا نخست وزیر بود، نمی توانست این کار را انجام دهد.”
او در مصاحبه ای با CNN که تنها گزیده ای از آن در روز جمعه منتشر شد، افزود که RN در قدرت “کیف را از استفاده از سلاح های دوربرد ارائه شده توسط فرانسه برای حمله به روسیه منع می کند.” در عوض، زهر به این واقعیت اشاره دارد که Le Journal du Dimanche این خبر را منتشر کرد که دولت در حال “فکر” در مورد لغو قانون مهاجرت است.
اطلاعاتی که باردلا بلافاصله دوباره منتشر کرد، در آن چیزی که نخست وزیر آتال آن را “هماهنگی خوب” توصیف کرد و بلافاصله به شدت تکذیب شد. نه تنها از آتال، بلکه از وزیر کشور جرالد دارونین و وزیر امور خارجه استفان سژورنه.
تکثیر محفوظ است © Copyright ANSA