سخنان رئیس جمهور در مورد خطرات «مطلق گرایی» اکثریت باعث غوغا در راست میانه شد. غوغایی که در طول روز باعث شد تا دولت در سکوت سکوت اختیار کند. در نهایت، نخست وزیر جورجیا ملونی، تا حدی با دفاع از پیام ماتارلا و تا حدی با حمله به حزب دموکرات، تصمیم گرفت تا فیوز را خاموش کند. صراحتا بگویم، من حمله به دولت را نخوانده‌ام و فکر می‌کنم اگر هرچه رئیس‌جمهور می‌گوید به‌گونه‌ای استفاده شود که او رهبر اپوزیسیون است، به نهادهای این جمهوری بی‌خبر می‌شود. سخنرانی رئیس جمهور یک سخنرانی بسیار عالی بود و این بحثی است که من با آن موافقم.” برای خاموش کردن فیوز مشتعل شده توسط ماتئو سالوینی چه باید کرد؟ سخنانی که توسط منابع نزدیک به Quirinale که ارزیابی نخست وزیر از سخنان رئیس دولت را “درست” می دانند، قدردانی می کنند.
سالوینی با بیانی صریح و قانع کننده اصل پیام رئیس جمهور درباره تضمین اقلیت ها را رد کرد: «مطلق گرایی؟ ما در یک دموکراسی هستیم، مردم رای می دهند، مردم پیروز می شوند. من با فلسفه سر و کار ندارم، با سیاست کار دارم. اینجا مشکل دیکتاتوری اقلیت هاست نه برعکس.
یک لحظه تأمل و در اینجا دیدگاه های مختلف تپه دوباره ظاهر می شود و در اکثریت بیشتر و آشکارتر با یکدیگر روبرو می شوند: “رئیس دولت باید همیشه مورد احترام باشد” معاون نخست وزیر فورزیستا آنتونیو تاجانی به سردی پاسخ داد. یک کلمه بیشتر نیست، اما به طرز عجیبی، پس از مدت کوتاهی (احتمالاً در این بین تماس هایی با Palazzo Chigi برقرار شده بود)، منابع لیگ تلاش کردند تا اختلاف را که از Quirinale به سمت اکثریت در حال حرکت بود، سرد کنند. با چندین مشکل برای حل منابع حزبی سعی می کنند توضیح دهند: “متئو سالوینی برای رئیس جمهور احترام زیادی قائل است: بازتاب معاون نخست وزیر و وزیر خطاب به رئیس دولت نبود.”
در عوض سکوت مسالمت آمیز در کویریناله، جایی که با کمی دست کم گرفتن توضیح داده شد که سخنان ماتارلا تکرار مفاهیم معروف لیبرالی است که در قانون اساسی نیز وجود دارد.
اما متشنج بودن جو در ادامه صحبت های جورجیا ملونی تأیید می شود که پس از استفاده از کلمات عسلی به کول، شروع به حمله به حزب دموکرات می کند: “در سمت چپ افرادی را می بینم که مانند یک استادیوم خوشحال هستند” سخنان ماتارلا، اما «اگر مطلق‌گرایی اکثریت وجود نداشته باشد، چه رسد به اینکه آیا می‌تواند مطلق‌گرایی اقلیت هم وجود داشته باشد. متأسفانه، زمانی که چپ در دولت بود، آن را دیدیم، زمانی که افرادی بودند که در انتخابات شکست خوردند و به دولت آمدند و در پایان حتی به شما گفتند که آیا می‌توانید خانه را ترک کنید یا نه.» او به دل دبیو از Rete4 توضیح می‌دهد. اما دموکرات‌ها در تیررس قرار دارند: «مشکل فقط شخص فرمانده نیست، بلکه سیستمی است که در آن فقط حزب دموکرات فرماندهی می‌کند».
در این شرایط، جنگ چریکی مستمر سالوینی علیه اقدامات دولت، صبر نخست وزیر را آزمایش می کند. اما خط چیگی همچنان “آرام و گچی” باقی می ماند، به ویژه در این روزهای انتظار شکسته برای دور دوم مهم انتخابات فرانسه و رای پارلمان اروپا در مورد انتصابات مورد انتظار در 18 جولای. دو هفته مهم برای ملونی، که به دلیل تحقیقات Fanpage جوانان Fratelli d'Italia آسیب دیده و خود را در حاشیه مذاکرات برای انتخاب مجدد اورسولا فون در لاین به عنوان رئیس کمیسیون می بیند. از نزدیک شدن سالوینی با “وطن پرستان” ویکتور اوربان که به سراغ ولادیمیر پوتین خواهند رفت، ناگفته نماند. مطمئناً نیازی به گشودن جبهه جدیدی با کویریناله نیست، جایی که علاوه بر این، ماتارلا تلاش می‌کند با یادآوری به همه طرف‌های اروپایی خود که ایتالیا را که یک دولت بنیان‌گذار است، از حاکمیت قاره‌ای کنار گذاشت، به نخست‌وزیر کمک کند. اگر به همه اینها بن بست وحشتناک پارلمانی روزهای اخیر را اضافه کنیم، منطقی است که گام های آینده در کیگی در حال بررسی است.
زیرا اگر انتخابات اروپا تأیید می کرد که ماه عسل رای دهندگان با گرجستان تمام نشده است، تردیدها – حتی در میان اکثریت – در مورد خودمختاری متفاوت و مشکلات پیش روی نخست وزیر نگران کننده بود. پس در پس زمینه، شبح مانور اقتصادی نوامبر است که پیمان ثبات جدید (که اخیراً توسط مدیران اجرایی ایتالیا امضا شد) ریاضت اقتصادی را برای تضمین بازیابی بدهی مجبور کرد. مشکلات داخلی نیز وجود دارد، مانند نقش فزاینده نامشخص وزیر دانیلا سانتانچه، که می‌تواند نویدبخش یک تغییر سازمان باشد، تصمیمی که رسانه‌ها ماه‌ها درباره آن صحبت می‌کردند. بازتاب های عمیقی که تا بمب اتمی پیش می رود تا ایتالیا را به رای گیری بازگرداند تا دوباره با دستی آزادتر شروع شود. هنوز امیدواریم که ماه عسل با لایحه بودجه 2025 به پایان نرسد.
تکثیر محفوظ است © Copyright ANSA