کمیسیون اروپا در حال پیشنهاد توافقی با بریتانیا است که به شهروندان 18 تا 30 ساله اتحادیه اروپا اجازه می دهد تا به مدت چهار سال در بریتانیا زندگی، کار و تحصیل کنند. بر همین اساس، شهروندان جوان بریتانیایی مجاز خواهند بود به کشورهای عضو اتحادیه اروپا نقل مکان کنند. این تلاشی از سوی کمیسیون برای جلوگیری از هرگونه معامله دوجانبه بین بریتانیا و تک تک کشورهای عضو است، اما همچنین جرقه دور جدیدی از پارانویای سیاسی بریتانیا در مورد آزادی رفت و آمد را برانگیخته است که نقش مهمی در تصمیم بریتانیا برای خروج از اتحادیه ایفا کرد. اتحادیه اروپا نیک پاول، سردبیر سیاسی می نویسد.
کمیسیون پیشنهاد خود را به عنوان یک “توافق بالقوه برای ارتقای تحرک جوانان” به شورای اروپا ارائه کرد و با دقت از عبارت “آزادی حرکت” اجتناب کرد. انگیزه جلب توجه به این واقعیت است که خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا تأثیر منفی بر فرصت های جوانان برای تجربه زندگی در سراسر کانال و بهره مندی از جوانان، فرهنگ، آموزش، تحقیق و تبادلات یادگیری داشته است.
کمیسیون آن را راهی برای بهبود روابط بین مردم آسیب دیده از برگزیت بدون احیای آزادی رفت و آمد می داند که به نظر آن امتیازی است که بریتانیا با خروج از اتحادیه اروپا (یا به طور دقیق تر، منطقه اقتصادی اروپا) باید از دست می داد. . ). چیزی که او نمی‌خواهد، تلاش دیگری از سوی بریتانیا برای «انتخاب گیلاس» با توافق قراردادهای دوجانبه تحرک جوانان با کشورهای عضو ممتاز، در راستای معاملاتی است که در حال حاضر با 10 کشور غیر اتحادیه اروپا، از جمله استرالیا، نیوزلند، دارد. کانادا و ژاپن.
مسلم به نظر می رسد که این زمان بندی به این معنی است که کمیسیون فرصتی را به احتمال زیاد می بیند که دولت محافظه کار بریتانیا در انتخابات اواخر امسال شکست بخورد. تا زمانی که دستور مذاکرات به توافق برسد، حزب کارگر بریتانیا ممکن است قدرت را در دست بگیرد.
حزب کارگر ابراز علاقه کرده است که بریتانیا دوباره به برنامه Erasmus+ ملحق شود، برنامه ای که بودجه آموزش و آموزش برای جوانانی که بین کشورهای اروپایی در حال حرکت هستند را تامین می کند. کمیسیون پیشنهاد می‌کند که توافق اتحادیه اروپا و بریتانیا در مورد تحرک جوانان «می‌تواند به طور مفید با بحث موازی در مورد ارتباط احتمالی بریتانیا با Erasmus+ حمایت شود».
واکنش حزب کارگر حداقل با توجه به زمان تلف شده مثبت نبود. او قصد دارد در انتخابات شرکت کند و قول همکاری بیشتر و روابط بهتر با اتحادیه اروپا را بدهد، اما با سه “خط قرمز”. آنها بازگشت به بازار واحد، اتحادیه گمرکی و تردد آزاد مردم را رد می کنند. اگرچه نظرسنجی ها نشان می دهد که رای دهندگان بالقوه حزب کارگر که از برگزیت حمایت کردند و پشیمان نیستند در حال کاهش هستند، حزب مصمم است که آنها را نگران نکند.
اکثر مطبوعات بریتانیا به طور کلی طرفدار محافظه کار و برگزیت هستند. کاملا محافظه کارانه دیلی تلگراف به طور مناسب در مورد پیشنهاد کمیسیون به عنوان یک رهبر “وسوسه انگیز” کارگر اتحادیه اروپا، سر کیر استارمر گزارش داد. سخنگوی حزب مجدداً تاکید کرد که به دنبال بهبود روابط بریتانیا و اتحادیه اروپا “در چارچوب خطوط قرمز ما” است و ایده‌های خود را برای کاهش بازرسی‌های دامپزشکی در بنادر و کاهش محدودیت‌ها برای نوازندگان تور و سایر هنرمندان برجسته کرد.
اما سخنگوی مطبوعاتی همچنین گفت که “کارگر در حال برنامه ریزی برای تحرک جوانان نیست”. البته فقدان چنین پیشنهادی در برنامه انتخاباتی وی، باز بودن این ایده را یک بار در دولت منتفی نمی کند. این می تواند روشی جذاب برای ایجاد تفاوت با هزینه مالی کم باشد.
قیمت سیاسی تا آن زمان نیز ممکن است اندک باشد. اکثر گروه سنی که سود می بردند برای رای دادن در رفراندوم 2016 خیلی جوان بودند و بسیاری از این که از حق زندگی، تحصیل و کار در اتحادیه اروپا محروم شده اند خشمگین هستند.
این مقاله را به اشتراک بگذارید: