گزارش قزاقستان در مورد قربانیان خشونت


را حفاظت از خشونت خانگی یکی از مهمترین وظایف یک دولت اجتماعی است. چنین پدیده ای نه تنها ناقض حقوق بشر است، بلکه مانع رشد خانواده و تخریب ارزش های اجتماعی می شود.

متأسفانه با وجود اقدامات انجام شده در همه کشورها، خشونت در اشکال مختلف همچنان ادامه دارد.

ارتباط و شیوع این مشکل را درخواست های دریافت شده توسط کمیسر حقوق بشر در قزاقستان نشان می دهد.

نویسنده آرتور لاستایف، کمیسر حقوق بشر در قزاقستان است

در نوامبر 2023، دفتر کمیساریای حقوق بشر یک کنفرانس علمی و عملی بین المللی در مورد مبارزه با خشونت خانگی برگزار کرد که در آن به بررسی علل این پدیده پرداخته و راه های پیشگیری از آن را مشخص کرد.

در نتیجه این رویداد، بسته ای از اصلاحات قانون تهیه و به مجلس ارسال شد. به ویژه پیشنهاد شد مسئولیت کیفری برای ایجاد آسیب جزئی سلامتی و ضرب و شتم و همچنین ایجاد بانک اطلاعاتی از شکایات در مورد خشونت خانگی در کلیه مراجع مجاز ارائه شود.

تبلیغات

اصلاحاتی در قانون حقوق زنان و ایمنی کودکان به امضای رئیس جمهور در 15 آوریل سال جاری اعمال شده است.

همچنین “در مورد مقابله با خشونت خانگی و خانوادگی” را تهیه و به مردم ارائه کردم.1 گزارش مخصوص.

این گزارش ابزاری اضافی برای تحلیل، شناسایی و ارزیابی مقیاس و ماهیت جرایم خشونت خانگی، اثربخشی اقدامات انجام شده و سازوکارهای حمایت از قربانیان است.2

در این گزارش آماری از جرایم ارائه شده است که از این تعداد 5958 مورد در حوزه خشونت خانوادگی بین سال‌های 2018 تا 2023 رخ داده است.

و علیرغم روند کلی کاهش این گونه جرائم طی 5 سال گذشته، تعداد آنها در حوزه داخلی تقریباً در همین حد باقی مانده است.

به نظر ما، این شرایط نشان دهنده اثربخشی ناکافی کار بر پیشگیری از آنها در حوزه خانواده و خانواده است.

پس از معرفی مسئولیت کیفری برای خشونت خانگی در 3 سال، در سال 2015-2017، تعداد قتل ها 2-3 برابر کاهش یافت.

در عین حال، جرم انگاری سال 2015 انتقادات جدی را در جامعه به دنبال داشت، زیرا پیگرد خشونت خانگی به صورت خصوصی انجام می شد. این بدان معناست که قربانی به طور مستقل مدارک گناه زنا را جمع آوری می کند، شکایت می کند، یک اتهام خصوصی در دادگاه مطرح می کند و غیره.

در واقع، پس از این انتقاد، همانطور که من متوجه شدم، تصمیم گرفته شد که خشونت خانگی به قانون رسیدگی به تخلفات اداری «بازگشت» شود.

اما حتی در این شرایط، آمار به وضوح کاهش جدی مرگ و میر در درگیری های خانوادگی و خانگی را نشان می دهد.

این قانون مصوب 15 فروردین ماه سال جاری، تقویت مسئولیت کیفری و جرم انگاری تخلفات اداری در حوزه خانواده و خانواده را پیش بینی کرده است.

نکته جالب دیگر: در هیچ یک از آمارها به تعداد مردان قربانی خشونت خانگی توجه نشده است. طبق گزارش UDAI وزارت امور داخله، حدود 40 تا 45 درصد قربانیان خشونت را مردان تشکیل می دهند.3 همچنین نمی توان دلایل قربانی شدن مردان را مشخص کرد – خواه این در نتیجه خشونت از طرف زن باشد یا برعکس، نتیجه دفاع از خود از طرف دومی.

در هر صورت بهبود بیشتر سازوکار مبارزه با خشونت خانگی مستلزم تقویت همکاری های بین دستگاهی و حتی بررسی امکان ایجاد یک نهاد دولتی مجزا برای مسائل خانواده است.

با توجه به اینکه در گزارش ویژه توصیه هایی به دستگاه های دولتی برای حل مشکلات ارائه شده است، انتظار داریم در آینده نزدیک به نتیجه برسد.

من معتقدم که برای ما مهم است که به کار خود برای رفع همه اشکال تبعیض، محافظت از مصونیت ناموس و حیثیت شخصی، محافظت از مادر و پدر، آموزش و پرورش احترام به ارزش‌های خانواده، ایجاد مسئولیت مناسب در قبال نقض این حقوق و آزادی‌ها ادامه دهیم. .

عوامل جدیدی که به خشونت خانگی کمک می کنند مستلزم نظارت مستمر، تلاش مشترک، هماهنگی و راهبردهای مؤثر است. یک رویکرد جامع باید در جهت ایجاد جامعه ای عاری از خشونت باشد که در آن همه احساس امنیت کنند.

تقریبا نیمی از قربانیان خشونت خانگی در قزاقستان مرد هستند // https://orda.kz/pochti-polovina-zhertv-domashnego-nasilija-v-kazahstane-muzhchiny/

این مقاله را به اشتراک بگذارید:



دیدگاهتان را بنویسید